“Blog stilte verbroken …”

Hallo luitjes .. na wat stilte op mijn blog, beginnen mijn vingers weer op te spelen om iets ‘neer te zetten’. Ik had het nooit van mijzelf verwacht maar ik vind het leuk om mijn “ver-weg” familie en vrienden en kennissen op de hoogte houden wat Lilian en ik al niet meemaken op Bali.

Een reden dat de blog een beetje met horten en stoten op gang komt, heeft onder anderen te maken met mijn altijd ‘op stap willende benen’ (Restless Legs Syndrom) mensen geloof me, dit is geen pretje en helemaal niet hier op Bali, wat blijkt namelijk, mijn benen reageren 10 x heftiger hier op Bali dan in Nederland!
Misschien komt het door de luchtvochtigheid, of temperatuur, maar in elk geval heb ik 4 nachten nagenoeg niet kunnen slapen, en dat geldt ook voor Lilian. Immers zij ligt ook te schokken in bed … In ieder geval afgelopen nacht was het zo erg, ik schokte over mijn hele lichaam, net alsof ik de ziekte van Parkinson had. Daar zijn wij beide heel erg van geschrokken. Wat moet je in zo’n situatie? Arme Lilian, wist zich ook geen raad, het enige wat wij konden/ kunnen bedenken is, dat ik weer aan die Rot pillen ga …

Vandaag neem ik jullie mee op tour door onze Condo. We zijn nu inmiddels een paar weken hier op Bali, maar het nest “Kuta” hebben wij nog niet eens verlaten. Dit is met voorbedachte rade gedaan hoor! We hebben ons voorgenomen de eerste twee weken, na aankomst op Bali, te acclimatiseren, wennen aan het land en gewoontes en temperatuur, wat een mooi woord toch? De scooter staat geduldig te wachten …
maar met ons geacclimatiseerde tempo – hebben we onderhand een jaar nodig om alleen al de ‘suburbs’ van Kuta aan te doen .. dus we gaan anno 2019 6 januari vlammen … nou ja iets sneller dan?

Veel geluk en Gezondheid

Waar zijn al die …

Je komt ze overal tegen Nederlanders, maar hier op Bali wel hele relaxte Nederlanders .. Hoe zou dat nu toch komen? En hebben ze het naar hun zin? bekijk het filmpje maar … want daar zie je ze zitten de slimme blanda’s.

Nou Lilian en ik hebben het door! Het is prima vertoeven hier, niet alleen door het klimaat, ook door de bevolking, en het vrije leven eigenlijk het hele pakket! Natuurlijk zien we alles nog door een roze zonnebril, maar hé laat ons! Wij hebben het verdiend. Pas je aan aan ‘s lands eer en gewoonte dan kun je het hier heel lang volhouden! Nu we ons scootertje hebben voor de tijd dat we hier zijn crossen we Bali rond en komen interessante mensen tegen, die nemen je weer op sleeptouw en zo ervaar je dag in dag uit nieuwe, leuke en gezellige momenten. Ralph en Corry hebben ons een beetje wegwijs gemaakt met het wel en wee de scooter hier op Bali. En dan gaat een wereld voor je open.

Kun je het leven hier voorstellen? Ik lekker in een korte broek, een t-shirt aan die steeds strakker rondom mijn middel gaan zitten (vreemd dat gaan doen ze allemaal, zal wel door de manier van wassen komen). Lilian die niet meer schrijdt, maar sloft met haar teenslippers … en conditioner gebruikt voor wasmiddel, of andersom, maakt leidingwater warm voor de koffie, en vreemd vindt het toilet op dat moment haar beste vriend is! Vreemd want we hebben flessen met water … zeker een blond moment gehad. Ik zou zeggen Tabee! tot het volgende bericht, we gaan weer even op pensionado tour …

Kijk ons transport ..

Voor het kleine filmpje … als je weet hoeveel moeite dat wel niet gekost heeft. Dat is niet te doen! vandaar dat jullie meer foto’s zullen zien.

We hebben onze scooter gekregen – helemaal top ding – en het was wel even wennen net iets anders rijden dan in Nederland, maar ach als je met de Flow meegaat kan het niet misgaan – voor de medepassagier is dit anders, immers je moet vertrouwen op de persoon voor je! Nou en dat is niet best … maar het heeft wel z’n voordelen! Op de scooter lijken we een beetje op Hans en Grietje, want Lilian laat een spoor achter van angstzweet na … dit is dus makkelijk wanneer je weer terug naar de bungalow wilt 🙂 je volgt het spoor … Ik zal nog een paar keer proberen of ik een filmpje kan uploaden, ik geef de moed niet op! Overigens het wordt nu wel lastiger voor mij om de weg te vinden. Lilian is al aardig gewend en zit zo meteen met losse handen, filmend en wel achterop … dus dat komt ook goed!

Al heeft Lilian een gevoelig darmstelsel, ze probeert toch van alles te eten. En àls het een keertje niet zo goed valt krijgt de keuken de schuld dat de groenten niet goed zijn gewassen is of gewassen met kraanwater.
Maar gelukkig valt het reuze mee en we hebben het ontzettend naar onze zin. Maar DRUK dat wij zijn !!! met van alles en nog wat we zijn zo bezig dat dit zelfs onze medeburen opvalt! .. “zo jullie zijn wel erg bezig hè” ..
Lilian is elke dag met de was bezig en ik met wat anders ik weet niet wat maar ben wel bezig, de meeste laten de was doen, maar wij hebben het een paar keer gedaan en kregen maar de helft terug .. hebben wij weer! Maar goed we gaan het proberen en markeren de was wel met permanent marker of zo – dan kan het niet fout gaan. ( of we schrijven het op) … misschien wat het een beginneling die ons hielp…

Soms moet je …

Net even weer contact gehad met Europa – soms moet je wel wat dingen regelen met sommige personen en even duidelijk vertellen wat wel en niet kan / mag … dan denk je dat je gepensioneerd bent, en een rustige vakantie op Bali kan ‘opbouwen’ maar daar merk ik niets van! Ik werk nog harder dan in Nederland!

In onze bungalow moeten we even passen en meten, die hutkoffers nemen veel plaats in .. dus heeft Lilian besloten een kastje aan te schaffen zodat ze fatsoenlijk haar kleren kwijt kan en die hutkoffers op de veranda kunnen staan … als bijzettafel?
Het is een soort ikea constructie – dus hoe moeilijk kan het zijn! Volgens de instructie alleen een schroevendraaier nodig, dus daar kan ik me wel aan wagen. En als je plezier hebt vliegt de tijd voorbij zeggen ze – nu, in mijn geval vliegt de tijd voorbij met het in elkaar zetten van een kastje! Naar mate de tijd vorderde, was in mijn denkvermogen toch een ander stuk gereedschap nodig, zeg maar het zwaardere werk … gelukkig kon ik deze lenen bij de buren, anders zaten we daar mooi te kijken! Gewapend met een ijzerzaag zaagde ik die vervelende uitsteeksels op de hoeken weg. Waar die nu voor dienden? Geen idee, maar volgens de tekening verdwenen ze ergens in, maar die gaten waren gewoon veel te klein gemaakt, en als ik een boormachine had, dan zou ik ze even vergroten … Maar helaas roeien met de riemen die je hebt toch? Na HEEL veel uren zweten zwoegen is het mij toch gelukt! Het kastje stond … let op het woord stond! want de eerste lade ging er in en nu begrijp ik waarvoor die uitsteeksels dienen! Oke Wim is niet voor één gat te vangen, dat weten jullie inmiddels al … en komt de tape goed van pas, die ik voor de Bidetkop heb gebruikt!

Al met al is het een puik kastje geworden, en ik kon heerlijk gebruik maken van mij zelf gerepareerde bidet douche.

Zo nu weer …

Hallo allemaal, ik ben er weer! We keren terug … niet naar Nederland, maar tot de orde van de dag hier op Bali.

Ik heb jullie beloofd mijn geiser ervaring te vertellen toch? Nu luister. Jullie weten dat ik een aardig woordje keuken Bahasa kan praten, maar meer absoluut niet! Je begrijpt dan ook hoe het het mij verging om, de monteur die zowaar op tijd kwam, te vertellen dat de geiser het meer niet dan wel deed en inderdaad dat lukt niet! De monteur kijk mij aan, knikt een paar keer en glimlacht. Daarna kijkt hij zorgelijk om zich heen .. en in zijn ogen lees ik .. wat moet ik met deze blanda aan?

Gelukkig kwam een bekende langs die als tolk kon functioneren en nadat de aard van het probleem te hebben omschreven was de klus zo geklaard. De monteur vertrok op zijn brommer, waarschijnlijk naar zijn volgende adres en de geiser deed het perfect! (let op het woord deed) Hè hè de rust is weder gekeerd in villa Bali. Ik ging met volle moed mandiën, neuriënd onder een heerlijk warme douche … eh wat is dat? het is weer KOUD .. Wat blijkt de geiser doet het goed wanneer het zin heeft. Tja wat wil je met een lage waterdruk, een verkalkte douchekop … Het blijft toch tobben met de geiser maar jullie kennen Wim, ik geef niet op en ga zelf aan de gang.

Met trots presenteer ik jullie mijn eigen gemaakte (ontkalkte bidet kop) voorzien van watervast tape om de hendel ingedrukt te houden. Een heuse Balinese rainshower douchekop made by Wim Molenaar … nu moet ik me niet vergissen waar ik moet … je weet toch 🙂

Hele fijne dagen

Hallo lieve allemaal, Lilian en ik wensen jullie hele fijne feestdagen en vooral een heel goed en gezond 2019!

Wij gaan verder met heerlijk genieten van en met elkaar en natuurlijk onze wel verdiende rust. De nodige hobbeltjes hebben we inmiddels al genomen, met name mijn arme Lilian. Zij heeft het zwaar te verduren gehad, en ik kon niet veel anders dan alleen maar toe kijken en dat is HEEL frustrerend. Gelukkig kijken we naar de toekomst en die ziet er, zelfs zonder Roze Bril rooskleurig uit. Voor een ieder die ons volgt op mij vlog; de videotjes laten nog even op zich wachten, ik ben daar nog niet zo bedreven in. Data uploaden naar het control centre duurt met onze modemverbinding lang, een postduif zou sneller zijn!

Lilian en ik zijn reuze benieuwd hoe hier het Nieuwe Jaar wordt ingeluid Kerst- Nieuwjaar vieren op een exotisch eiland genieten van elkaar, als we dit een paar jaar geleden hadden gezegd … was steevast het commentaar … Ja, ja Wim eerst zien dan geloven … en KIJK … Lilian en ik DOEN het!

Hoe fijn zou het zijn …

Wat heerlijk is het om op Bali te zijn, Lilian met een ochtendhumeur van hier tot Tokio, gelukkig is de afstand daar naar toe niet zo ver, zijn dus haar ochtendhumeur valt wel mee … Een Geiser die het al 3 dagen niet doet. (vandaar dat chagrijnige hoopje mens in de hoek). Ik blijf de zonnige kant zien, want ik vergeet dingen heel snel, lachen is mijn motto en denken ‘who cares’ het is Bali toch?

Maar ja … Gijsbert en Inge komen om 12-en aan. Lilian ruikt onfris, en ik kan ook maar beter een douche gebruiken … en ijskoud water is niet fijn. Maar zoals altijd is er wel een oplossing te vinden. Hoe? Dat lees je in mijn volgende bericht. En geloof het of niet, ik heb het echt met mijn schat te doen! Maar veel kan ik niet doen dan er alleen maar voor haar zijn!

Soms gaat het niet zoals …

Soms gaat het niet zoals je wilt, je ogen zien veel nieuwe dingen. Je hersens werken op volle toeren om al die indrukken bij te houden.

Lilian de onverschrokken Amsterdamse kaant alles weg wat voor haar ogen en mond verschijnt. En blijkbaar reageert haar lichaam met een enorm protest. Want dat is waarschijnlijk de reden dat zij de ‘Higlight’ Tour in de soep liet lopen, om maar in etenstermen te blijven.
In ieder geval het is nu rustiger met haar darmen en blaas. Gezellig zitten onze wereldreizigers op hun veranda; de één ineen gedoken wegens darm- en blaas krampen, de ander met benen die telkens de hort op willen … het is nu 01:30 ‘s nachts en klaas vaak is niet meer …

Ken je die mensen …

Ken jij die mensen die een tour ‘Highlights’ of Bali deden? NEEN ?? … Nou dat klopt want dat ging niet door.

Bali het toevluchtsoord voor ‘rijke’ pensioendas of renteniers. Wim en Lilian hebben dit goed uitgekiend, evenzo ook een aantal bekenden van hen. Onze wereldreizigers willen vandaag met hun kennissen Sonja en John de Highlights van Bali bewonderen. De Bemo (het goedkoopste multi functionele transportmiddel op Bali) stond voor hen klaar. Het leuke van dit transportmiddel, je gaat er alleen in, en de kans dat je er uitkomt met meer balast (ongedierte of zo) is redelijk aanwezig. Hier wordt namelijk ALLES in vervoert, zoals kippen, varkens etc., dus ook Wim, Lilian, Sonja en John en wie weet doen ze nog een vlooitje of neten op.

Maar zover is het niet gekomen, want de Amsterdamse werd spelbreekster. Volgens Wim werd zij bleker en bleker … ik denk dat de chauffeur uit de auto zou vluchten als hij en Lilian alleen in het busje zouden zitten, want hij wist dan zeker dat hij een spook in de auto had … Dus toen Wim vroeg of hij rechtsomkeer wilde maken deed hij dat maar AL te graag! Waarschijnlijk hoefden zij niet eens te betalen! Gelukkig viel het allemaal mee met Lilian. Maar toch werd Wim de villa uit gebonjourd .. met brede glimlach ging de zorgzame partner lekker kwebbelend met Sonja en John de gezelligheid opzoeken. De telefoon op staande bij, maar wel HEEL zacht en trilfunctie uitgeschakeld!